Curriculum Vitae

Napisz do mnie: stryjecki.ryszard@gmail.com

***

Urodziłem się w 1937 roku w Warszawie. W latach 1958-63 studiowałem na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP, dyplom uzyskałem w 1964 roku, w pracowni prof. Mariana Wnuka. Zajmuję się rzeźbą, medalierstwem i pedagogiką w zakresie rzeźby, medalierstwa i nauczam rzeźbienia osoby głuchoniewidome. Uczestniczyłem w wielu światowych Biennale Medalierstwa FIDEM: Helsinki, Budapeszt, Lizbona, Sztokholm, Londyn, Colorado Springs, Lozanna, Haga, Weimar.

Brałem udział w wystawach sztuki polskiej m in. W Oslo, Hadze, Kuwejcie, Hawanie, Caracas, Berlinie, Moskwie, Petersburgu, Rydze. W roku 1976 wyrzeźbiłem w piaskowcu „Lament Doktora Fausta” w Reinchardtsdorf (Niemcy), a w 1978 monumentalny ceramiczny portret Franciszka Lista w Siklos (Węgry). W roku 1979 zorganizowałem dla nowopowstającego osiedla Ursynów realizacyjny plener rzeźbiarski, w którego efekcie powstało 10 rzeźb.

W latach 1980 – 89 stworzyłem cykl 24 medali p.t. „Sukcesja” będący na poły satyrycznym i dramatycznym komentarzem do historii PRL, prezentowany na wielu wystawach sztuki niezależnej w muzeach diecezjalnych. W roku 1989 – 90 indywidualna wystawa rzeźby i medalierstwa trwa przez cały sezon teatralny w foyer Teatru Powszechnego w Warszawie. Następnie wystawy indywidualne w galeriach Płocka, Białegostoku, Wrocławia, Poznania, Kłodzka, Dusznik, Książa, Gorzowa Wielkopolskiego, Gdańska – Oliwy.

W roku 1990 zainicjowałem doroczne międzynarodowe warsztaty rzeźby w kamieniu „Integrart”, w których uczestniczyło wielu rzeźbiarzy z wielu krajów wschodu i zachodu europy. W latach 1990 – 2000 stworzyłem cykl rzeźb wielkoformatowych w marmurze i granicie pod wspólnym tytułem „Szkic sytuacyjny”, które były eksponowane na wystawach w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, i w warszawskiej Galerii Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego. W roku 2001 w Warszawskiej Kordegardzie pokazałem cykl wykonanych w granicie i marmurze rzeźb pt. „Muzyka sfer”.

Od roku 1988 nauczam rzeźbienia osoby pozbawione równocześnie dwóch podstawowych zmysłów: wzroku i słuchu. Od 1990 roku organizuję dla nich dla nich coroczne warsztaty ceramiczne w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. W warsztatach tych uczestniczą również głuchoniewidomi ze Szwecji, Chorwacji, Rosji. Sztuka głuchoniewidomych staje się niezwykłym wydarzeniem, a duże wystawy gościły kolejno w Zamku Ujazdowskim, Galerii ZPAP w Warszawie, w Centrum Kultury Polskiej w Budapeszcie, a także w galeriach Łodzi, Płocka, Białegostoku, Lublina. Powstaje też 5 filmów dokumentujących działalność głuchoniewidomych rzeźbiarzy, reżyserów z Polski, Wielkiej Brytanii, USA. Kolekcje dużych rzeźb autorstwa głuchoniewidomych eksponowane są w Laskach, przy szkole dla niepełnosprawnych w Bydgoszczy, w Ośrodku Pomocy Społecznej w Tarnobrzegu, parku przy Poleskim Domu Kultury w Łodzi, Parku przy hotelu niewidomych w Warszawie (ul. Dankowicka).

W latach 2000 – 2002 prowadziłem pracownię rzeźby w kamieniu w warszawskiej ASP, a także wakacyjne warsztaty rzeźby w kamieniu dla studentów uczelni warszawskiej w kamieniołomach w Pińczowie i w Centrum Sztuki Polskiej w Orońsku. W roku 2000 prowadziłem warsztaty medalierskie dla studentów wydziału rzeźby Akademii Sztuki w Helsinkach.

Na przełomie tysiącleci zainicjowałem i zorganizowałem w Galerii OW ZPAP w Warszawie wystawę malarstwa i rzeźby twórców warszawskich pt. „Syndrom milenijnego przełomu”.

Moje prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Płocku, a także w zbiorach British Museum w Londynie, w Watykanie, Muzeum im. Puszkina w Moskwie, muzeach niemieckich w Stuttgarcie, Marbach, Ludwigsburgu, oraz w wielu zbiorach prywatnych w Europie i Ameryce.

Jestem autorem monumentalnego pomnika Zamordowanych Podczas Powstania Warszawskiego Mieszkańców Woli, realizowanego w latach 2002 – 2004, oraz współautorem pomnika założyciela Instytutu Głuchoniemych w Warszawie, x. Jakuba Falkowskiego. Cykl dużych rzeźb kamiennych był eksponowany we wnętrzach Sądu Najwyższego w Warszawie, a obecnie inny cykl jest eksponowany na terenie parkowym i we wnętrzu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie.